Hafiften yağan yağmur
Etrafı saran toprak kokusu
Denizi örten ipek gibi sis
Kalmıştı artık tek bir gerçek
Mağlub olmuş yaşlı bir yürek
Gözleri hep uzaklarda
Yüreği kedreden paramparça
Kimse bilmez kederini
Kafasında binbir düşünce
Kimse anlamaz derdini
Küçük , yaşlı ve ağır adımlarla
Uzaklaşıyordu , cellatlar yanında
Son bir kez döndü arkasına
Acı , keder ve ıhanetten yorgun
Biliyordu bu yolun sonunda ölüm
Acımasız bir gerçek , ölüm
Azrail yine sadıktır randevusuna
Taliptir ihanetten paramparça cana
Elleri ayakları sımsıkı sarılı
Son defa boğazın sularına baktı
O çok sevdiği boğazın suları
Yüreği paramparça , gözleri nemli
Ayağına taş bağlamasalar da olur
Zaten yeterince ağır bu ihanet
Son sözleri dudaklarından çıkar
Sevdiklerim Allah a emanet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder